H μελέτη Αρχιτεκτονικής Τοπίου του μητροπολιτικού πάρκου King Abdullah II στο Αμάν της Ιορδανίας ανατέθηκε στην κοινοπραξία των γραφείων TPA και DAO, από τον Δήμο του Αμάν. Το γραφείο της Κατερίνας Γκόλτσιου ανέλαβε χρέη συμβούλου σχετικά με τον σχεδιασμό της φύτευσης του πάρκου.

 

Η φυτοτεχνική πρόταση αποσκοπούσε στην δημιουργία υπαίθριων λειτουργικών χώρων ιδιαίτερης αισθητικής.  Τα κριτήρια σχεδιασμού του πάρκου ακολούθησαν τις αρχές του αειφορικού σχεδιασμού και ενίσχυσης της βιοποικιλότητας.  Η δημιουργία ενός ξηροφυτικού τοπίου, με φυτά μικρών απαιτήσεων σε νερό, με μικρές περιοχές χλοοτάπητα και φοινικοειδή φυτά σε ομάδες, αποτέλεσαν την βασική ιδέα του σχεδιασμού.

 

Το πάρκο χωρίστηκε σε 5 ζώνες/ υποπεριοχές, όπου η καθεμία χαρακτηριζόταν από έναν τύπο βλάστησης:

 

Ζώνη 1.  Η συγκεκριμένη περιοχή φύτευσης ήταν κυρίως περιμετρικά των γηπέδων και νότια του πάρκου. Αναπαριστούσε ένα μεσογειακό δάσος από πεύκα και θάμνους όπως σχίνα, σπάρτα, πουρνάρια, κ.λπ.

 

Ζώνη 2.  Η συγκεκριμένη περιοχή φύτευσης περιλάμβανε τους θεματικούς κήπους κεντρικά του πάρκου, οι οποίοι χαρακτηρίζονταν κυρίως από ενδημικά φαρμακευτικά φυτά και βότανα, μια μελλοντική υποσχόμενη αγορά για την Ιορδανία.

 

Ζώνη 3.  Η συγκεκριμένη περιοχή χωροθετήθηκε νότιο δυτικά του πάρκου και περιλάμβανε τους αστικούς λαχανόκηπους και οπωρώνες με χώρους για λαϊκές αγορές.

 

Ζώνη 4. Η συγκεκριμένη περιοχή φύτευσης ήταν κυρίως περιμετρικά των χώρων αναψυχής. Αναπαριστούσε το οικοσύστημα μιας όασης που αποτελείται από φοινικοειδή φυτά. 

 

Ζώνη 5.  Η συγκεκριμένη περιοχή φύτευσης περιλάμβανε τους χώρους περιμετρικά του Μουσείου και κατά μήκος των βασικών διαδρομών εντός του πάρκου. Στους κήπους του Μουσείου φυτευτήκαν γιακαράντες και πεύκα  συμβαδίζοντας με την κλίμακα του χώρου. Ενώ, κρεμοκλαδή φυτά και θάμνοι μεγάλης ανθοφορίας επιλέχθηκαν για την φύτευση των αναβαθμίδων, αναδεικνύοντας την είσοδο του Μουσείου.